Σήμερα ψηφίζεται το φορολογικό νομοσχέδιο με το οποίο θεσπίζεται ο τεκμαρτός τρόπος υπολογισμού του εισοδήματος των ατομικών επιχειρήσεων.
Το νομοσχέδιο σύμφωνα με τα λεγόμενα της κυβέρνησης στοχεύει στην «πάταξη» της φοροδιαφυγής.
Στην έκθεση Πισσαρίδη εντυπωσιάζει η δαιμονοποίηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που συγκροτούν το 85% των θέσεων εργασίας της εγχώριας οικονομίας.
Υπάρχει απουσία οιοσδήποτε πρότασης για την αύξηση της παραγωγικότητας και της αναβάθμισή τους.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις χαρακτηρίζονται ως «ζόμπι», κρίνονται υπεύθυνες για τη χαμηλή παραγωγικότητα και για τη φοροδιαφυγή (ενώ κατά την άποψη του νομπελίστα καθηγητή, οι πολυεθνικές και οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν φοροαποφεύγουν).
Η λύση που επιλέγεται είναι στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση,
είναι αυτή της εξαφάνισης, της αναγκαστικής εξαγοράς και της συγχώνευσής τους από μεγάλες επιχειρήσεις.
Το παραπάνω γεγονός επιβεβαιώνεται απ την πλήρη απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης του Υφυπουργού Οικονομικών Χάρη Θεοχάρη, στο PODCAST ΒΑΒΕΛ (Οικονομικός Ταχυδρόμος) και στον δημοσιογράφο Νίκο Φιλιππίδη που αναφέρει:
«Θέλουμε να στραφούμε σε πιο οργανωμένες εταιρικές μορφές από τις ατομικές επιχειρήσεις».Τι ποιο κυνική ομολογία ότι
το φορολογικό νομοσχέδιο είναι μέρος του σχεδίου Πισσαρίδη.
Η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο
χτυπάει τους μικρούς με έναν κεφαλικό φόρο και θα κλείσει μεγάλο μέρος μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών, την ίδια ώρα που δεν δίνεται λύση στα δάνεια, την ίδια στιγμή που, τόσο το ταμείο Ανάκαμψης όσο και το ΕΣΠΑ, αφορούν, το μεν πρώτο το 3,5%, και το δεύτερο το 6,5%» των επιχειρήσεων.
Δεν υπάρχει κανείς πολίτης που να μην δεν θέλει να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή και η παραοικονομία.
Το ερώτημα είναι αν αυτός ο νόμος χτυπάει τη φοροδιαφυγή ή αν είναι ένας φοροεισπρακτικός νόμος;
Πάντως για πρώτη φορά στην χώρα μας εμφανίστηκε κεφαλικός φόρος, τεκμαρτός δηλαδή προσδιορισμός του εισοδήματος, το 1836. Τότε είχαν ονομάσει εκείνον τον φόρο κεφαλικό. Η ομοιότητα με το παρόντα κεφαλικό φόρο είναι «τυχαία» στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης. Φυσικά τότε δεν υπήρχαν ψηφιακά συστήματα. Σήμερα η κυβέρνηση μας διαλαλεί ότι υπάρχουν πολλά συστήματα, ότι υπάρχει το myDATA, οι πιστωτικές κάρτες, οι δαπάνες διαβίωσης, οι έμμεσες τεχνικές ελέγχου δηλαδή ενώ υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι, γιατί πρέπει να μπούμε σε μια λογική, της συλλογικής τιμωρίας των ατομικών επιχειρήσεων που δεν την καταλαβαίνει κανείς σε ένα σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα;
Με τις διατάξεις που φέρνει η κυβέρνηση, το κράτος θα εισπράξει κάτι λιγότερο από 600 εκατομμύρια, ενώ ο διοικητής της ΤτΕ είπε ότι το μαύρο χρήμα στην Ελλάδα είναι 40 δισ. ευρώ. Δηλαδή χάνουμε φόρους 8 με 10 δισ. ευρώ, κάτι που διαβεβαιώνει και ο κ. Θεοχάρης στον Ο.Τ.
Ο εισπρακτικός στόχος είναι 600 εκατομμύρια, τι θα γίνει με τα υπόλοιπα απ τα 8 με 10 δισ. ευρώ; Δηλαδή το σύνολο εσόδων αυτού του νόμου, που θα εισπραχθεί κάτι λιγότερο από το 5% της φοροδιαφυγής που υπάρχει, δηλαδή απ τις ατομικές επιχειρήσεις. Τα υπόλοιπα πότε ;

Φωτό απ το θέατρο Ζίνα «Ο θάνατος του εμποράκου» του Άρθουρ Μίλερ